فروشندگان و صاحبان تجارت عموما زنان را برای فروش محصولاتشان انتخاب میکنند زیرا بر این باورند که زنان نسبت به مردان تمایل بیشتری برای خرید و خرج کردن پول دارند. البته همیشه اینگونه نیست که صاحبان بازار با اجرای حقههایی مانند تبلیغات متنوع سعی در هدف قرار دادن زنان داشته باشند؛ بلکه گاهی با دریافت پول بیشتر از زنان بابت کالای مشابه، به هدف خود میرسند.
صنایع مختلف با شگردهایی مانند استفاده از بستهبندیهای صورتی یا بنفش خوشرنگ و عطرآمیزیهای شیرین (مانند بوی وانیل و... ) نشان میدهند که محصولاتشان منحصراً مختص زنان است، و از این طریق مشتریان زن را به نوعی هدف خرید با معیار جنسیتی قرار میدهند.
تحقیقات انجام شده بر محصولات معروف در آمریکا نشان داده است که محصولات زنان در مقایسه با نوع مردانهاش به طور میانگین ۷ درصد تفاوت قیمت دارد.
مالیات صورتی چیست؟
به گرانتر بودن قیمت یک کالای خاص صرفا به علت «زنانه» بودن آن (که یعنی زنان مجبور باشند بابت یک جنس مشابه، پول بیشتری نسبت به مردان بپردازند) در اصطلاح مالیات صورتی گفته میشود.
برای مثال در کشور آمریکا به طور میانگین هر زن سالیانه ۱۳۰۰ دلار بیشتر از مردان خرج میکند؛ که شامل تمام مخارج زندگیشان از خریدهای شخصی گرفته تا پرداخت هزینهی خشکشویی میشود.
پیمانه قیمتگذاری مالیات صورتی
جالب است بدانید که مالیات صورتی لزوما در گروه زنان بالغ خلاصه نمیشود. تحقیقات نشان دادهاند که حتی دختران نیز برای خرید محصولات خود بیشتر از پسران پول میپردازند. برای مثال قیمت اسباببازیهای پسرانه ۲ تا ۱۳ درصد از قیمت اسباببازیهای مشابه دخترانه پایینتر است.
این امر بیانگر وجود یک مشکل ریشهای در مورد مالیات صورتی است؛ آن هم این است که: هیچگاه نمیتوان به طور دقیق آن را شناسایی کرد.
شاید در قیمت وسایلی مانند ریشتراشها دیده باشید که خرج زنان بیشتر از مردان تمام میشود. اما در مورد لباس و باقی محصولات چطور؟ در مورد کالاهایی که سنگ محک مشخصی نسبت به مقایسه قیمت نوع مردانه و زنانهاش در دست نداریم چطور میتوانیم با اطمینان بگوییم که زنان برای خرید آن، پول بیشتری خرج میکنند؟ قیمت اجناس در هر فروشگاه، هر برند و هر محصولی با یکدیگر فرق دارد. در این شلوغی بازار سخت است که بتوان بدون هیچ تعصبی قیمت منصفانهای را برای تمام کالاها در نظر بگیریم.
دقیقترین و منصفانهترین نوع مقایسه در شرایطی است که محصولات یک تولیدکننده خاص را که کیفیت و مواد اولیه و ... در آنها یکسان باشد، در نظر بگیریم؛ که البته کار بسیار دشواری است.
مالیات صورتی مرتبط با خدمات
زنان تنها قربانی محصولات گرانتر نیستند. بلکه همچنین هزینه بسیاری از خدمات مانند خشکشویی و آرایشگاه نیز برایشان خیلی گرانتر در میآید.
طی تحقیقات تیم سیانبیسی که در آن یک مرد و یک زن را به خشکشوییهای سطح شهر نیویورک فرستاده بودند مشخص شد که برخی خشکشوییها از زنان دو برابر (گاهی سه برابر) بیش تر از مردان دستمزد میگیرند. تحقیقات دیگر همچنین نشان دادهاند که هزینه تعمیر خودرو نیز برای زنان گرانتر از مردان تمام میشود. که البته بیشتر به خاطر این است که اطلاعات زنان از هزینه تعمیرات خودرو کمتر از مردان است.
پیشنهاد مطالعه: دنیای زنانه و مشکلات مالی
شکاف درآمدی
بر طبق آمار به دست آمده میانگین درآمد زنان پایینتر از درآمد مردان است. پایینتر بودن سطح درآمد زنان نسبت به مردان به سختیهای هزینه اضافهای که به عنوان مالیات صورتی میپردازند، میافزاید. این دو عامل زنگ خطری است برای زنان که به بودجهبندی دقیق پولشان اهمیت بدهند و راهی بیابند که به صورت منطقی از هزینههای گزاف موسوم به مالیات صورتی در امان بمانند.
پیشنهاد مطالعه: درآمد نابرابر و مشارکت در هزینههای زندگی
چطور با مالیات صورتی مقابله کنیم؟
متأسفانه مشکل مالیات صورتی به این سادگیها حل شدنی نیست.
روش اول آن است که برای صرفهجویی بهتر محصولات مشابه مردان (مثلا شامپو و کرمهای مخصوص) را خریداری کنیم. البته این راه برای همه جواب نمیدهد؛ ولی باز هم مبارزهای است در مقابل قیمتگذاریهای کمپانیهای سوءاستفادهگر بر روی محصولاتشان تعیین کردهاند.
ریشهکن شدن تمام و کمال مشکل مالیات صورتی کار سادهای نبوده و تقریبا بدون کمکهای دولتی امکانپذیر نیست؛ از طرفی کمپانیهای مختلف نیز همچنان به قیمتگذاریهای تبعیضگونه خود ادامه خواهند داد. بنابراین راهی جز مدیریت صحیح پول و اجتناب از خرید و پرداخت بیش از اندازه برای محصول یا خدماتی که مشابه ارزانتر آن در بازار یافت میشود، نداریم.